طراحی داخلی در مصر باستانی

 

 

مترجم : گروه معماری مشاور

 

 

برخلاف مقبره‌ها و معابد سنگی که بسیاری از آنها تا قرن بیستم دست نخورده باقی مانده‌اند، خانه‌های مصری از مواد فاسد شدنی ساخته شده‌اند و بنابراین، بقایای کمی باقی مانده است. برای دیوارها از آجرهای گلی خشک شده یا سوخته در کوره استفاده می شد. طبقات از خاک کوبیده تشکیل شده بود و یک پوشش نازک از گچ گل صاف اغلب به عنوان پوشش داخلی دیوار استفاده می شد.

 

در ساده‌ترین شکل، تزیینات به کار رفته، یک شستشوی ساده سفید یا رنگی بود، اما در خانه‌های بزرگ‌تر، نقش‌هایی با درجات متفاوتی از جزئیات روی گچ نقاشی می‌شد. حصیر راش در اکثر بازشوهای درهای داخلی آویزان می شد و به عنوان محافظ در داخل پنجره های کوچک و بلند استفاده می شد. این احتمال وجود دارد که دیوارپوش‌های تزئینی و پوشش‌های کف از راش یا نخل بافته شده به شکل الگو ساخته شده باشند، زیرا تصاویر نقاشی شده از چنین آویزهایی از مقبره‌های سلسله پنجم در سقاره باقی مانده است. در روستای کارگری کهون، ساخته شده در سلسله دوازدهم (حدود 1900 قبل از میلاد)، برخی از خانه‌های مرفه‌تر شامل اتاق‌هایی بود که با دامن‌های قهوه‌ای تزئین شده بود، ارتفاع یک فوت (0.3 متر) و سپس یک چهار متر. پا (1.2 متر) dado (بخش پایینی دیوار که متفاوت از دیوار بالای آن تزئین شده است) به صورت راه راه به رنگ قرمز، سیاه و سفید. بالای این دیوارها در اتاق‌های مهم‌تر با تابلوهای تزئینی رنگ‌آمیزی رنگ‌آمیزی و سقف‌ها نیز اغلب از چوب نقاشی شده بود. شاید بتوان تصور کرد که تزیینات مجلل مقبره در تمام دوره ها اساساً برگرفته از فضای داخلی داخلی زمان آنها بوده است.

 

 

جهت مشاوره تلفنی رایگان کلیک کنید

 

 

بسیاری از نقوش تزئینی مصری از اشکال طبیعی مرتبط با نیل زندگی‌بخش تلطیف شده‌اند. غنچه و گل نیلوفر آبی، پاپیروس و نخل دائماً با حاشیه‌هایی از طرح‌های شطرنجی یا مارپیچ‌های حلقه‌دار و طناب‌دار ظاهر می‌شوند که فضایی از فضا و ظرافت را به وجود می‌آورند. کاخ فرعون آخناتون و دیگر خانه‌های بزرگ در تل العمارنا (حدود 1365 قبل از میلاد) تمایل به طبیعت‌گرایی را در تزئینات خود نشان می‌دهند. آخناتون، ملکه او نفرتیتی، و دخترانشان اغلب به نمایش در می آیند و معمولاً با محبت در کنار هم قرار می گیرند. سایر تابلوهای نقاشی شده حیوانات و پرندگان را با مرزهای دوقلوی پوشش گیاهی نشان می دهند. ظروف قالب‌بندی شده، رنگی و لعاب‌دار برای ارائه یک منبت درخشان از انگور، خشخاش، گل ذرت و گل مروارید، همه در رنگ‌های طبیعی، معرفی شدند. استفاده از کاشی های سرامیکی مربعی به عنوان روکش دیوار غیر معمول بود اما ناشناخته نبود. رنگ‌های اصلی رایج‌ترین رنگ‌ها بودند، زرد درخشان در میان پرمصرف‌ترین رنگ‌ها بود، اما رنگ‌های سفالی، خاکستری، سیاه و سفید همگی برای ایجاد کنتراست اضافه شدند. حتی کف‌ها با ظرافت رنگ‌آمیزی می‌شدند تا نمایانگر باغ‌ها یا استخرها باشند. یکی از آن‌ها در تل الامارنا، مخزن مستطیلی شکلی با ماهی‌های شنا و پرندگان آبزی را نشان می‌دهد که در حاشیه باتلاق نیلوفر آبی و پاپیروس قرار دارد، با نوار بیرونی که پرندگان و گاوهای جوان بیشتری را در چمن‌زارهای آن طرف نشان می‌دهد. مبلمان از ساده‌ترین نیمکت‌ها و گلدان‌های سرامیکی گرفته تا صندلی‌ها، میزهای کوچک و تخت‌خواب‌هایی با طراحی زیبا در خانه‌های ثروتمندان، جایی که بسیاری از گلدان‌ها، کوزه‌ها، ظروف سرامیکی، چوبی و فلزی نشان‌دهنده شیوه‌ای شیک و تجملی است.

 

 



otuses; انگور
فریز لعابدار فیانس نشان دهنده نیلوفر آبی و انگور، تل الیهودیه، مصر، ج. 1184–53 پ.م. در موزه بروکلین، نیویورک.
عکس از کیتی چائو. موزه بروکلین، نیویورک، صندوق چارلز ادوین ویلبور، 55.182a-i

 

 

 

طراحی خود را به ما بسپارید

مشاوره رایگان 

کلیک کنید

 

 

 

مترجم : گروه معماری مشاور

 

 

 

منبع :

 

 

https://www.britannica.com/art/interior-design/Interior-design-in-the-West#ref74207