16نفر از مشهورترین معماران قرن معاصر - بخش دوم
توسط: جین مک گراث و کری ویتنی، دکتری. | به روز شده: 21 ژوئیه 2021
9. Ludwig Mies van der Rohe ( لودویگ میس ون در روهه )
لودویگ میس ون در روهه (که معمولاً با نام خانوادگی خود میس شناخته می شود) در سال 1886 در آلمان به دنیا آمد، یکی از معماران مدرن بسیاری بود که از سبک های آراسته تر و سنتی قرن نوزدهم به سبک های شیک و مینیمالیسم گذر کرد. قرن بیستم. پس از اینکه به سرعت شهرت خود را در کارهای مسکونی در کشور خود به دست آورد، برای طراحی پاویون آلمان برای نمایشگاه بین المللی 1929 در بارسلون انتخاب شد. او همچنین برای طراحی صندلی های بارسلونا، صندلی های کنسولی با فریم های فولادی شناخته شده است. با این حال، در سال 1937، میس به ایالات متحده نقل مکان کرد و در آنجا به عنوان مدیر قدیمی دانشکده معماری در مؤسسه زره پوش شیکاگو (و طراحی محوطه دانشگاه) را برعهده داشت.
دیدن پروژه های گروه معماری مشاور
زمانی که میس در ایالات متحده بود، آسمان‌خراش‌های معروف بسیاری از جمله ساختمان سیگرام در شهر نیویورک و آپارتمان‌های لیک شور درایو در شیکاگو را طراحی کرد. از آنجا که او به دنبال انعکاس عصر صنعتی در طرح‌های ساختمان‌های خود بود، اغلب فولاد سازه‌ای در معرض دید را نشان می‌داد. و همیشه با تاکید بر این که "کمتر، بیشتر است"، طرح های او سادگی و ظرافت را بدون تزیینات بیش از حد به نمایش می گذارد.
8. Ieoh Ming Pei ( آیو مینگ پی )
Ieoh Ming Pei (به نام I.M. Pei) که در سال 1917 در چین متولد شد، در دهه 1930 برای تحصیل در رشته معماری به ایالات متحده آمد. با این حال، تا زمانی که او فارغ التحصیل شد، به دلیل شروع جنگ جهانی دوم نتوانست به چین بازگردد. در عوض، او در ایالات متحده ماند و در نهایت در سال 1954 شهروند شد.
طراحی ویژه + ... مشاوره رایگان
پی در کار خود تلاش کرد تا مدرن و سنتی را - چیزی که او آن را "رویای غیرممکن" می نامید، گرد هم آورد. طرح‌های پی ادامه‌ای از سبک بین‌المللی است که توسط معمارانی مانند لوکوربوزیه رایج شده است. با این حال، پی به وحشی گری نیز معروف است، شاخه ای از سبک بین المللی که از فرم های جسورانه و اصول سودمندی استفاده می کند. به عنوان مثال، بلوک‌های بتنی مستطیلی و بزرگ Pei، مانند بلوک‌های مورد استفاده در مرکز ملی تحقیقات جوی او، که در سال 1967 تکمیل شد، به وضوح تأثیرات وحشیگری را نشان می‌دهد.
در دهه 1960، پی برای طراحی ترمینال در فرودگاه بین المللی جان اف کندی انتخاب شد و در سال 1974 با طراحی ساختمان گالری ملی هنر شرق در واشنگتن دی سی، شهرت ملی به دست آورد. او شاید بیشتر برای شیشه های بحث برانگیز شناخته شده است سازه هرمی در حیاط موزه لوور پاریس، ساخته شده در سال 1989.
7. Norman Foster ( نورمن فاستر )
وقتی سر نورمن فاستر در سال 1999 برنده جایزه معماری پریتزکر شد، هنوز برخی از نمادین ترین ساختمان های خود را به پایان نرسانده بود. او در سال 1935 در منچستر انگلستان به دنیا آمد و در دانشگاه منچستر و دانشگاه ییل تحصیل کرد و در آنجا مدرک کارشناسی ارشد معماری گرفت. قبل از راه‌اندازی شرکت Foster + Partners در سال 1967، او با ریچارد و سو راجرز و همچنین همسرش وندی فاستر در شرکتی که با هم تأسیس کردند، تیم 4 کار کرد.
طراحی ویژه + ... مشاوره رایگان
او Foster + Partners را در سال 1967 تأسیس کرد و تحسین و شهرت جهانی را به دست آورد. از آن زمان، این شرکت پروژه‌های مختلفی از جمله فرودگاه‌ها، ساختمان‌های فرهنگی، خانه‌های شخصی و طراحی محصولات را تکمیل کرده و بیش از 400 جایزه کسب کرده است. Foster + Partners ساختمان هایی در سرتاسر جهان دارد، مانند پروژه HSBC در سال 1985 در شانگهای که دارای کانن های سیمانی متعادل کننده فنگ شویی در پشت بام است، و یکی از بلندترین پل های جهان، پل میلاو در جنوب فرانسه که فاستر با مهندس میشل ویرلوژو طراحی کرد. اما بازدیدکنندگان لندن ممکن است با پروژه‌های محلی او مانند دادگاه بزرگ موزه بریتانیا، پل هزاره، تالار شهر لندن و غوره سبز آشنا باشند.
6. Arata Isozaki ( آراتا ایزوزاکی )
طراحی ویژه + ... مشاوره رایگان
آراتا ایزوزاکی معمار ژاپنی در سال 1931 در کیوشو به دنیا آمد. او تحت تأثیر ویرانی هایی بود که در طول جنگ جهانی دوم دید و با علاقه به بازسازی شهرهای آسیب دیده در دانشگاه توکیو معماری خواند. ایزوزاکی پس از شاگردی زیر نظر تانگ کنزو، یک استودیوی طراحی را در سال 1963 افتتاح کرد و بر اساس گزارش موزه هنر مدرن، «زیبایی‌شناسی برای شکل دادن به مفهوم محو کردن، که او آن را «تاریکی گرگ و میش» نامید، نظریه‌پردازی کرد. جنبش متابولیسم، که تکنولوژی و فایده گرایی را با هم ترکیب می کرد، بر کارهای اولیه او مانند کتابخانه استانی اویتا در سال 1966 تأثیر گذاشت. او با تغییر رویکرد خود، بسیاری از ساختارهای ابتکاری اضافی را ایجاد کرد و اولین سفارش بین المللی خود را در سال 1986 به دست آورد، موزه هنرهای معاصر لس آنجلس.
در طول چند دهه بعد، پروژه های بین المللی ایزوزاکی شامل پالائو سنت جوردی در بارسلونا بود. ساختمان تیم دیزنی در اورلاندو، فلوریدا؛ مرکز همایش ملی قطر در دوحه؛ سالن سمفونی شانگهای در چین و بسیاری دیگر. مجموع پروژه های او بیش از 100 پروژه است و به دلیل سهم قابل توجهی که در این زمینه داشته است، او در سال 2019 برنده جایزه معماری پریتزکر شد.
