تابلوهای شهری

تجارت تابلوها با نقاشانی شروع شد که قلم موها را به دست می گرفتند و حروف را روی ویترین مغازه ها و ورودی ساختمان ها می چسباندند. این صنعت به یک صنعت 37.5 میلیارد دلاری با شرکت‌هایی تبدیل شده است که قادر به نصب علائمی هستند که جریان‌های خبری زنده، توانایی‌های تعاملی و هوش مصنوعی را در خود جای داده‌اند.

اما هدف همیشه ثابت مانده است: کلمات و تصاویر را ترکیب کنید تا هویتی برای یک ساختمان ایجاد کنید و آن را به عنوان یک قطعه املاک و مستغلات به بازار عرضه کنید.

تابلوسازی در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم با نور گاز و سپس لامپ‌های رشته‌ای که علاوه بر حروف دستی استفاده می‌شد، تکامل یافت، اما تجارت با ظهور نئون آغاز شد و به شهرهایی مانند لاس‌وگاس و نیویورک کمک کرد که با تابلوهای غول‌پیکر و شیک شعله‌ور شوند. معروف به "دیدنی"

با ادامه پیشرفت فناوری، تابلوها شامل پلاستیک، وینیل پی وی سی چاپ شده با صفحه نمایش و LED های کم مصرف بودند. بیلبوردهای دیجیتال عظیم امروزی، که می توانند طوری برنامه ریزی شوند که در میان مجموعه ای از پیام ها حرکت کنند، می توانند کل نماها را متحرک کنند.

مقررات نیز بر اندازه و موقعیت تابلوها تاثیر داشته است. در بسیاری از مکان‌ها، آیین‌نامه‌های ساختمانی انواع رایج در گذشته را ممنوع می‌کنند، مانند تابلوهای پشت بام و برجسته‌ای از جمله به اصطلاح تیغه‌ها که عمود بر ساختمان بیرون می‌آیند.

برخی از نشانه‌ها آنقدر نمادین شده‌اند که بخش‌های دائمی منظره هستند - و گاهی اوقات برای شهرهایی که در آنها یافت می‌شوند قرار می‌گیرند.

جسارت ساحل میامی

هیچ چیز مانند هتل های آرت دکو با رنگ پاستلی و تابلوهای نئونی درخشان در امتداد Ocean Drive در ساحل میامی - همه بخشی از یک منطقه تاریخی - حال و هوای این شهر فلوریدا را به تصویر نمی کشد. هتل سه طبقه کلونی یکی از اولین املاکی بود که در سال 1935 ساخته شد.

هنری هوهاوزر این ساختار را به سبک کارآمد روز و همچنین علامت T معکوس آن طراحی کرد. خیمه شب بازی او باعث شد تا نام از دو طرف و ساحل دیده شود.

با این حال، مصالح مورد استفاده در ساخت و ساز در دوران رکود از بالاترین کیفیت برخوردار نبودند و تا سال 1989 خیمه شب بازی باید بازسازی می شد. اخیراً حروف نئون قبل از نصب خیاطی جدید ساخته شده از فولاد گالوانیزه و دوباره پوشاندن حروف، مجدداً با زحمت برداشته شدند.

Debbie Tackett، رئیس حفاظت تاریخی در بخش برنامه ریزی شهر گفت: "این باید بسیار بیشتر از نسخه های 35 یا 89 دوام بیاورد."

عجیب و غریب لس آنجلس

شهر وسیع کالیفرنیای جنوبی خانه تعدادی از تابلوهای "برنامه‌ای" است - تابلوهایی که شبیه محصولاتی هستند که کسب‌وکارشان می‌فروشند و برای نشان دادن رانندگان در حال عبور طراحی شده‌اند. شیرینی گودی بر فراز رندی دوناتز در محله اینگلوود تا حد زیادی شناخته شده ترین شیرینی از این دسته است.

قطر 32 فوت، دونات را می توان از هوا توسط کسانی که به داخل و خارج از فرودگاه بین المللی لس آنجلس پرواز می کنند، مشاهده کرد. و اگر مردم شخصاً به آن توجه نکرده باشند، احتمالاً آن را در فیلم ها، موزیک ویدیوها و تبلیغات دیده اند.

این تابلو که قدمت آن به سال 1953 می رسد، از میله های فولادی پوشیده شده با گانیت، نوعی بتن که برای استخرهای شنا استفاده می شود، ساخته شده است. اخیراً یک ماکت فایبرگلاس برای بالای یک رندی جدید در داونی نزدیک ساخته شده است.

اما مارک کِلگیان، رئیس و مدیر اجرایی شرکت، «به احترام» نسخه اصلی، آن را به 26 فوت کاهش داد.

پیچیدگی شیکاگو

حروف به سبک گوتیک علامت معروف هتل دریک تقریباً 12 فوت ارتفاع دارد و از سال 1940 بر روی سقف ساختمان برجسته در مرکز شهر شیکاگو قرار گرفته است.

این تابلو توسط شرکت White Way Electric Sign & Maintenance طراحی و ساخته شده است، شرکتی که نام آن را تداعی کننده میدان تایمز در نیویورک است. حروف نئونی روی ورق فلزی با رنگ سفید چسبانده شده بودند.

یک پیاده‌روی پشت حروف به برق‌کاران هتل اجازه می‌داد تا در صورت وجود هر گونه مشکلی به چراغ‌ها دسترسی داشته باشند. و برای چندین دهه وجود داشت. نئون اغلب کوتاه می شد، گاهی اوقات به دلیل تندبادهایی که از دریاچه میشیگان بیرون می آمدند. در سال 2013، تابلو بازسازی شد و نئون با LED تعویض شد.

فانتزی لاس وگاس

تابلوهای بزرگ و بمب‌افکن از ویژگی‌های این شهر نوادا هستند. نشانه‌ها برای هویت محلی آنقدر مهم بوده است که قانونگذار ایالتی نئون را «عنصر دولتی» نامید.

گاهی اوقات، داستان های پشت نشانه ها به اندازه اشیاء فیزیکی جالب هستند. به عنوان مثال، موتیف گیتار برای کافه‌های هارد راک با یک تابلوی 80 فوتی برای رستوران این برند در لاس وگاس ، با الگوبرداری از ساز متعلق به Pete Townshend of the Who، نشات گرفته است.

گیتار هارد راک توسط Yesco ساخته شده است، یک شرکت نشانه گذاری خانوادگی که در سال 1920 در سالت لیک سیتی تأسیس شد و همچنین پشت صحنه شگفت انگیز مکانیکی معروف به Vegas Vic بود. این گاوچران 40 فوتی که در سال 1951 برای کازینو کلوپ پایونیر ساخته شد، با تکان دادن دست و فریاد "سلام پودنر!" توجه را به خود جلب کرد. او به اندازه کافی تأثیرگذار بود، اما یسکو به زودی او را پسر عموی خود کرد، وندور ویل، که 23 فوت بلندتر بود و هر دو دستش را بیرون از یک کازینو در وندور، نوا حرکت داد.

اگرچه باشگاه پایونیر در سال 1995 از کار افتاد، اما وگاس ویک در جایگاه خود ایستادگی کرد و همچنان یک نقطه عطف محلی است.

این حیاط که به وگاس ویکی معروف شد، توسط Ad Art ایجاد شد، در سال 1980 برای کازینو Glitter Gulch، در آن سوی خیابان وگاس ویک ساخته شد. در سال 1994، کابوی نئونی و دختر گاوچران "ازدواج کردند".

خیره شدن نیویورک

نشانه های پر زرق و برق ویژگی مشخص این شهر برای دهه ها بوده است، از جمله آنهایی که تالار موسیقی رادیو سیتی و جزیره کونی را زینت می دهند.

نیویورک همچنین محل کل منطقه ای است که به دلیل تابلوها شناخته شده است: میدان تایمز. بیشتر بیلبوردهای دیجیتالی که این چهارراه را تعریف می کنند، به جای شناسایی و تبلیغ ساختمان هایی که به آن ها متصل هستند، محصولاتی را برای شرکت های دیگر تبلیغ می کنند.

نمایشگر دیجیتال نزدک هر دو را انجام می دهد. این نمایشگر که توسط شرکت روشنایی LED Saco Technologies در سال 1999 نصب شد، بخش استوانه ای هفت طبقه از یک برج اداری بسیار بزرگتر را می پوشاند. ورود آن نشانه آغاز راهپیمایی بورس الکترونیکی سهام در بالا شهر از ناحیه مالی در منهتن پایین بود.

نام نزدک به‌طور برجسته در طبقه دوم، با زیگزاگ آبی سیال که تداعی‌کننده نوارهای قدیمی مدرسه است، برجسته شده است. این تابلو باز و بسته شدن روز معاملات را پخش می کند و شرکت های فهرست شده در بورس را نشان می دهد.

اما بیشتر چیزی که به نظر می رسد تبلیغات شخص ثالث توسط شرکت هایی است که می خواهند محصولات آنها در یکی از قابل مشاهده ترین مکان های جهان دیده شود. Branded Cities که فروش تبلیغات نزدک را مدیریت می کند، گفت که بسته های ماهانه 50000 تا 100000 دلار برای یک مکان 15 ثانیه ای چندین بار در روز اجرا می شود.

چیپ دی گریس، معاون برنامه‌های کاربردی در محل کار، گفت، وقتی اینترفیس، یک شرکت کف‌سازی پایدار، دفتر مرکزی جهانی خود را در پایتخت جورجیا افتتاح کرد، «می‌خواست سر و صدا ایجاد کند». با کمک شرکت طراحی Perkins & Will، این شرکت نام خود را با حروف بزرگ و مستقل بیان کرد.

حروف سه‌بعدی در مقابل پس‌زمینه‌ای که به میراث درختکاری این «شهر در جنگل» - و اخلاق محیطی خود اینترفیس - با الگویی از تنه‌ها و شاخه‌های در هم تنیده ادای احترام می‌کند، خودنمایی می‌کند.

این نما از فیلم پلی استر با پشت چسب برخوردار است که با طرحی چاپ شده است که درختان بومی را که قرن ها پیش در این سایت قرار داشتند، تداعی می کند. این فیلم که روی شیشه‌های ساختمان اعمال می‌شود، اجازه می‌دهد نور طبیعی به فضای داخلی نفوذ کند، در برابر تابش خیره‌کننده و افزایش گرمای خورشیدی محافظت می‌کند - و ساختمان را به یک نقطه عطف محلی تبدیل می‌کند.